Ὁ Ἀρχιερέας πρέπει νά διαβάζη τήν Γραφή γιά τήν δική σου ὠφέλεια
Στήν ἀνάγνωσι τῶν θείων Γραφῶν νά ἐντρυφᾶς καί νά εὐφραίνεσαι, ἀγαπητέ μου, μέ τήν τρυφή καί τήν ἡδονή πού δέν στερεύει καί δέν χάνεται. Ὁ θεῖος Χρυσόστομος λέει· «Ἡ γλυκύτητα τῶν πνευματικῶν νοημάτων εἶναι ἀκόρεστη· γιατί ὅπως ἀκριβῶς ἡ γῆ πού δέν βρέχεται δέν μπορεῖ νά βγάλη στάχυα ἀκόμη καί ἄν φυτέψη κανείς μύριους σπόρους, ἔτσι καί ἡ ψυχή, δέν μπορεῖ νά ἐπιδείξη κάποιον καρπό, ἄν δέν φωτισθῆ προηγουμένως ἀπό τίς Γραφές· γιατί ὅπως ἀκριβῶς τό κρασί ὅταν τό πίνουμε σταματάει τήν λύπη καί γεμίζει τήν καρδιά εὐφροσύνη, ἔτσι καί ὁ πνευματικός οἶνος γεμίζει χαρά τήν ψυχή».
Ἰδιαίτερα νά ἐντρυφᾶς στήν ἀνάγνωσι τῆς νέας Γραφῆς, ὅπως παραγγέλλει στόν Χίλωνα ὁ Μέγας Βασίλειος.
Νά ἐντρυφᾶς στήν ἀνάγνωσι τῶν θείων Γραφῶν γιά τήν δική σου ὠφέλεια, γιατί σέ αὐτές βρίσκεις τή θεραπεία γιά κάθε σου πάθος. Γιατί ὁ Μέγας Βασίλειος λέει· «Κάθε Γραφή εἶναι θεόπνευστη καί ὠφέλιμη καί γι' αὐτό τόν λόγο ἔχει γραφῆ ἀπό τό Πνεῦμα, γιά νά εἶναι σάν κοινό ἰατρεῖο τῶν ψυχῶν, ὅπου ὅλοι οἱ ἄνθρωποι παίρνουμε τό φάρμακο τοῦ οἰκείου πάθους ὁ καθένας».
Ἀπό τό λιβάδι τῶν Γραφῶν μπορεῖς νά συγκεντρώνης σάν μέλισσα τά ἄνθη τῶν ἀρετῶν.
Ἀπό τόν Ἀβραάμ συλλέγεις τήν εὐεργεσία πρός τούς ξένους καί τούς ἱκέτες. Ἀπό τόν Ἰώβ τήν ἀνδρεία καί τήν ὑπομονή. Ἀπό τόν Ἰωσήφ τήν σωφροσύνη. Ἀπό τόν Μωϋσῆ καί τόν Δαβίδ τήν πραότητα καί τήν ἀνεξικακία. Ἀπό τούς Εὐαγγελιστές τήν πίστι στόν Χριστό. Ἀπό τόν Ἰωάννη τήν θεολογία. Ἀπό τόν Πέτρο τήν ὁμολογία. Ἀπό τόν Παῦλο τόν διάπυρο ζῆλο.
Γενικά ἀπό τίς Γραφές μαθαίνεις τίς ὑποθῆκες καί τίς διδασκαλίες ὅλων τῶν ἐναρέτων πράξεων καί τῶν ἐπαγγελιῶν καί τῶν ἀπειλῶν, διά μέσου τῶν ὁποίων ὁ ἄνθρωπος τοῦ Χριστοῦ γίνεται ἄρτιος καί τέλειος, ὅπως γράφει ὁ μακάριος Παῦλος· «Κάθε Γραφή εἶναι θεόπνευστη καί ὠφέλιμη πρός διδασκαλία, πρός ἔλεγχο, πρός ἐπανόρθωσι, πρός διαπαιδαγώγησι στήν δικαιοσύνη, γιά νά εἶναι τέλειος ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, καταρτισμένος πρός κάθε καλό ἔργο» (Β΄ Τιμ. 3,16).