6. Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΠΟΣΟΤΗΤΑ
6. Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΠΟΣΟΤΗΤΑ
Ἡ ποιοτική αὔξηση τοῦ ποιμένα καί τῶν πιστῶν ὁδηγεῖ στήν ποσοτική αὔξηση τῆς Ἐνορίας
Ἐπισκόπου Μπουκόμπας καί Δυτικῆς Τανζανίας κ. Χρυσοστόμου
3. Τί κάνει ὁ Θεός
Οἱ κανόνες πού ἔχει βάλει ὁ Θεός στή δημιουργία ἐφαρμόζονται καί στό πνευματικό ἔργο μέσα στήν Ἐκκλησία.
α΄. Ἀλληλεξάρτηση. Τό θαῦμα τῆς σοφίας τοῦ Θεοῦ στή δημιουργία εἶναι ὅτι ὅλα εἶναι σέ ἐξάρτηση ἀπό τούς μικροσκοπικούς μικροοργανοσμούς μέχρι τούς πιό μεγαλοπρεπεῖς ἀστέρες.
Οἱ ἀλλαγές στόν ἕνα ἐπηρεάζουν τόν ἄλλο. Οἱ ἀλλαγές στόν ἕνα τομέα μέσα στήν Ἐκκλησία, θα ἔχουν ἀντίκτυπο σέ πολλούς τόμεῖς.
Σημαντικό νά ὑπάρχει ἡ ‟ἁρμονία" στά διάφορα χαρίσματα. Ὁ Ἐπίσκοπος στήν Ἐπισκοπή καί ὁ πρεσβύτερος στήν Ἐνορία προσπαθοῦν νά φέρουν τήν ἰσορροπία στά διαφορετικά χαρίσματα τῶν πιστῶν. Ὑπάρχουν διάφοροι τομεῖς στό ἐνοριακό ἔργο π.χ. λειτουργικό, κηρυκτικό, κατηχητικό-νεανικό, φιλανθρωπικό, ἐπικοινωνίας μελῶν. Πρέπει νά ἐντοπίσουμε ποῦ χωλαίνουμε καί σ' αὐτό νά δώσουμε προσοχή, νά αὐξήσουμε. Ὄχι πάλι εἰς βάρος ἄλλου τομέα, ἀλλά νά ἀναπτύσσονται ὅλα στόν ἴδιο βαθμό. Βέβαια θά ὑπάρχει καί τό ἰδιαίτερο χαρακτηριστικό, πού ἔχουμε ἐμεῖς σάν χάρισμα ἀπό τό Θεό, καί τήν δική μας ἰδιαίτερη κλίση.
Σύμφωνα μέ τίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων πέντε οἱ σκοποί τῆς Ἐκκλησίας:
• κοινωνία, οἱ ἐνορίες γίνονται θερμότερες μέσω τῶν σχέσεων τῶν μελῶν
• μαθητεία, οἱ ἐνορίες γίνονται βαθύτερες μέσω τῆς μαθητείας στό λόγο τοῦ Θεοῦ, στή διδασκαλία τῶν Πατέρων
• λατρεία, οἱ ἐνορίες γίνονται δυνατότερες μέσω τῆς λατρείας
• διακονία, οἱ ἐνορίες γίνοται πλατύτερες μέσω τῆς φιλανθρωπίας
• εὐαγγελισμός, οἱ ἐνορίες γίνονται μεγαλύτερες διά μέσου τῆς ἱεραποστολῆς σ' αὐτούς πού εἶναι ἀδιάφοροι καί μακρυά μας
Ὁ Χριστός θέλει καί ποιότητα καί ποσότητα. Ἡ ποιότητα ἀναφέρεται στό εἶδος χριστιανῶν πού παράγει μιά ἐνορία. Μεταμορφώνονται πραγματικά σύμφωνα μέ τό πρότυπο; Ἔχουν στέρεες βάσεις στό Λόγο τοῦ Θεοῦ; Ὡριμάζουν ἐν Χριστῶ; Χρησιμοποιοῦν τά ταλέντα καί τά χαρίσματα τους γιά τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας; Μιλοῦν στούς ἄλλους γιά τό Χριστό;
Ἡ ποσότητα ἀναφέρεται στόν ἀριθμό τῶν χρστιανῶν, πού ἔχει μιά ἐνορία. Πόσοι ἄνθρωποι γνώρισαν τό Χριστό, ὡρίμασαν πνευματικά καί τώρα δραστηριοποιοῦνται στήν φιλανθρωπία καί στήν ἱεραποστολή. Δέν πρέπει νά ἐπαναπαυόμαστε στούς λίγους καί νά τό ὀνομάζουμε «μικρό ποίμνιο». Δέν σημαίνει μικρή ἐνορία καί ποιότητα. Μεγάλη ἐνορία καί ποιότητα εἶναι μιά μεγάλη ἀλήθεια. Μιά ἐνορία πού δέν ἐνδιαφέρεται καθόλου νά αὐξήσει τόν ἀριθμό τῶν νέων πιστῶν, εἶναι σάν νά λέει στόν ὑπόλοιπο κόσμο: «Νά πᾶτε ὅλοι στήν κόλαση». Μποροῦμε νά διδαχθοῦμε ἀπό τήν πείρα παλαιοτέρων καί νεωτέρων καί νά ἀντιγράψουμε τή μέθοδο τους, προσαρμόζοντας την στό περιβάλλον μας.
Θά ἀπαντήσεις, ὅτι ἐγώ τούς καλῶ, ἐκεῖνοι δέν ἀκολουθοῦν. Δέν ἔχουμε ὅμως τόν τρόπο νά τό ποῦμε καί φεύγουν. Δέν καταφέρνουμε νά τούς ἐξηγήσουμε τό σκοπό, τήν ἀξία καί τά ὀφέλη ἀπό τήν ἀφιέρωση τους.
Οἱ ἐνορίες πού αὐξάνονται ἔχουν σκοπό ὕπαρξης, ξέρουν γιατί εἶναι χριστιανοί γιατί εἶναι στήν Ἐκκλησία καί τί ζητᾶ ὁ Θεός νά κάνουν στή ζωή μέσα στήν Ἐκκλησία.
Ἄν δέν ἔχετε προσδιορίσει τό σκοπό σας, κᾶντε το τώρα. Καί κατά τακτά διαστήματα νά ἐλέγχετε ἄν εἶσθε στό στόχο σας. Τίποτε ἄλλο δέν θά ζωοποιήσει μιά ἀποθαρρημένη ἐνορία, ἀπό τόν ἐπαναπροσιορισμό τοῦ σκοποῦ της.
Τά γερά θεμέλια τῆς Ἐνορίας εἶναι μέ ἕνα σαφῆ καί κατανοητό λόγο γιά τόν ὁποῖο ὐπάρχει ἡ ἐκκλησία καί ποιό εἶναι τό ἔργο της. «Νά εἶσθε ἑνωμένοι μέ μιά σκέψη καί μέ ἕνα φρόνημα» λέει ὁ Παῦλος. Ὅπου δέν ὑπάρχει σαφής σκοπός, οἱ ἄνθρωποι φεύγουν.
Ἄν ὁδηγεῖς μέσα στήν ὁμίχλη ἔχεις πολλές πιθανότητες νά τρακάρεις. Ὁ ξεκάθαρος σκοπός μᾶς μειώνει τήν ἀπογοήτευση καί μᾶς δείχνει ποιά εἶναι τά οὐσιώδη καί πιά ἐπουσιώση καί ὄχι ἀπαραίτητα.
Τό ἑστιασμένο φῶς εἶναι πιό δυνατό. Καί ἕνας ξεκάθαρος στόχος ὁδηγεῖ σέ ἐπιτυχία.
Καί βέβαια γιά νά πετύχει ἕνα πρόγραμμα πρέπει νά ἔχεις τό κατάλληλο νά ἠγηθεῖ, ἀλλιῶς θά ἀποτύχει. Κάνεις κάτι ἐφ'ὅσον ἔχεις ἀνθρώπους.
Δυστυχῶς ἡ ἀνισορροπία ἡ δική μας ὁδηγεῖ καί σέ ἀνισορροπία στήν Ἐκκλησία. Ἡ ἑνότητα εἶναι ὁ ὀριζόντια ἰσορροπία μεταξύ τῶν μελῶν, παρά ἡ ἱεραρχική ἐξάρτηση ἀπό πάνω πρός τά κάτω.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
(Το παρόν αποτελεί τμήμα εισηγήσεως του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Μπουκόμπα και Δυτικής Τανζανίας κ.κ. Χρυσοστόμου)