ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΕ Η ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑ...

Οἱ ἐχθροί μας ἐδῶ στήν Τανζανία λένε ὅτι "οἱ Ὀρθόδοξοι εἶναι πτωχοί, λίγοι, ἀσυννενόητοι. Δέν συνεργάζονται μεταξύ τους καί δέν ἔχουν συνέχεια. Ἀρχίζει ἕνας καί καί δέν συνεχίζει ἄλλος. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι μία φούσκα. Πότε φουσκώνει, πότε ξεφουσκώνει".

Αὐτά τά ὑπενθυμίζω, καθώς σήμερα σέ ποιμαντική ἐπίσκεψη σέ μιά Ἐνορία οἱ χριστιανοί πού ἐκκλησιάσθηκαν ἦταν ἐλάχιστοι. Ἦταν βαπτισμένοι 52, σήμερα ἐμφανίσθηκαν 17. Στήν ἐρώτησή μου, ποῦ εἶναι οἱ ἄλλοι χριστιανοί, μοῦ ἀπήντησαν, ὅτι 5 πέντε πέθαναν, οἱ ὑπόλοιποι ἔχουν πάει σέ ἄλλες "ἐκκλησίες". Γιατί;

Τό γιατί, δέστε τό σ' αὐτά τά κουσούρια πού μᾶς κατηγοροῦν οἱ ἀλλόδοξοι. Ἄρα λοιπόν δέν ἔφταιγε ἡ πολλὴ βροχή, πού ἐμπόδισε τούς πιστούς, ἀλλά ἡ εὐθύνη τῆς ἀνευθυνότητος μας. Τά λάθη μας πρέπει νά μᾶς διδάσκουν. "Οἱ ἐχθροί, κατά τόν ἱ. Χρυσόστομο, εἶναι οἱ ἀπλήρωτοι εὐεργέτες τῆς ψυχῆς μας". Ἑπομένως καί οἱ κατηγορίες τῶν ἐχθρῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, μᾶς βοηθοῦν νά ξυπνοῦμε ἀπό τόν ὕπνο τοῦ ἐγωϊσμοῦ. Καλά εἶναι πολλές φορές νά βλέπουμε πίσω ἀπό τήν βιτρίνα. Καί ἄν πέφτει γροθιά στήν βιτρίνα καί πάλι μᾶς βοηθᾶ.