ΟΜΙΛΙΑ Κ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΜΕΤΑΛΛΙΔΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΜΕ ΘΕΜΑ: «Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ»

«όλες οι θάλασσες του κόσμου είναι Ελλάδα. Αρκεί να διώξουμε το άλγος που μας τυραννάει, τη διχόνοια».

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ: Η ΝΕΩΤΕΡΗ ΕΠΟΠΟΙΪΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Μιά ἄγνωστη ἐποποιΐα τοῦ νεώτερου Ἑλληνισμοῦ, πού νά ἔχει παγκόσμια καί οἰκουμενική ἐμβέλεια εἶναι κατά τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀλβανίας κ. Ἀναστάσιο ἡ ἐξωτερική Ἱεραποστολή πού ἀνέπτυξε ὁ Ἑλληνισμός τήν τελευταία 60ετία.

Μετά τήν ἐποποιΐα τοῦ Σαράντα, πού ἦταν ἕνα μάθημα ἡρωϊσμοῦ καί ἀγάπης στήν ἐλευθερία. Γεγονός οἰκουμενικό καί παγκόσμιο, πού εἶχε ἀνατρέψει τίς μέχρι τότε ἐξελίξεις τοῦ Β΄Παγκοσμίου πολέμου.

Μετά ἀπό αὐτήν ἐποποιΐα τοῦ ἑλληνοΐταλικοῦ πολέμου, ἀπό πολλούς προβάλλεται ὁ Κυπριακός Ἀγῶνας τῆς ΕΟΚΑ, καί ὄντως εἶναι, γιά τήν δεκαετία τοῦ 50 ἄν καί ἔχει ξεχασθεῖ ἀπό τούς πανέλληνες.

Ὅλα τά μετέπειτα χρόνια τί προσέφερε ὁ ἑλληνισμός σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο; Ποιό εἶναι τό ἐπίτευγμα τοῦ νεώτερου Ἑλληνισμοῦ πού εἶχε οἰκουμενικό ὤφελος;

Σ' αὐτό τό τό ερώτημα μᾶς ἀπαντᾶ ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας Ἀναστάσιος. Ἡ ἐξωτερική Ἱεραποστολή πού ἐξήσκησε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος συστηματικά ἀπό τήν δεκαετία τοῦ 1960 καί μετά. Δηλ. ἕνα διάστημα 60 χρόνων.

Ἡ Ἐξωτερική Ἱεραποστολή ἀσκήθηκε κατά βάσιν ἀπό τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ἀλλά καί ἀπό Ἕλληνες Ἱεραποστόλους, πού προέρχονταν ἀπό διαφορετικά ἐκκλησιαστικά καθεστώτα πού διέπουν τίς διάφορες περιοχές τῆς Ἑλληνικῆς ἐπικράτειας.

Ἡ Ἱεραποστολή ἀσκήθηκε κυρίως μέ βάση τό νέο κέντρο τοῦ ἑλληνισμοῦ τήν Ἀθήνα τήν ἕδρα τῆς Αὐτοκέφαλης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀλλά καί ἀπό ἕλληνες πού ὑπάγονται στίς Νέες Χῶρες, στήν Ἡμιαυτόνομη Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, τήν Ἐκκλησία τῶν Δωδεκανήσων καί τό Ἅγιον Ὄρος. Σ' αὐτή τήν ἐποποιία συμμετεῖχε καί ἡ Ἑλλησιμός τῆς Κύπρου καί ὁ Ἀπόδημος Ἑλληνισμός τῆς Διασπορᾶς Ἀμερικῆς, Αὐστραλίας καί Εὐρώπης.

Α΄. Η ΑΥΓΗ

Τήν σκυτάλη τῆς Ἱεραποστολῆς εἶχε τόν 19 αἰ. καί ἀρχές τοῦ 20ου Ἐκκκλησία τῆς Ρωσίας, στήν Σιβηρία, Κίνα, Ἰαπωνία, Κορέα καί Ἀλάσκα πού σταμάτησε μέ τήν Κομμουνιστική Ἐπανάσταση τοῦ 1917.

Ἱεραποστολικό ἐνδιαφέρον ἀρχίζουν νά δείχνουν Ἕλληνες κληρικοί μέ πρῶτον τόν Ἀρχιμ. Νικόδημο Σαρίκα ὅταν ἔσχεται τό 1907 στήν σημερινή Τανζανία. Ὁ π. Νικόδημος μέ τό «ηρωικό πλην βραχύβιο έργο» στη Ουγκάντα, Μοζαμβίκη, Ροδεσία (σημ. Ζάμπια, καί Ζιμπάμπουε) και Τανγκανίκα ( τήν σημ. Τανζανία), πατριαρχικός επίτροπος των Ελλήνων της Αφρικής και αποτέλεσε τον πρώτο ορθόδοξο ιεραπόστολο της Αφρικής μέχρι τήν κοίμηση του στό 1941 στήν Ἀνατολική Ἀφρική. Ἐγκατεστημένος στό Μόσι τῆς Τανζανίας κοντά στό Κιλιμάντζαρο εἶναι ὁ πρῶτος πού ξεκίνησε κατηχήσεις καί βαπτίσεις ἰθαγενῶν. Δέν περιορίζεται μόνο ἐκεῖ ἀλλά ὀργώνει ὅλη τήν Τανζανία μέχρι τή λίμνη Ταγκανίκα κατηχῶντας καί βαπτίζοντας. Σώζεται ἐπιστολή του τό 1912 πρός τόν Βενιζέλο νά βοηθήσει γιά τήν διάδωση τῆς Ὀρθοδοξίας στήν Ἀφρική.

Τό 1933 περνάει καί στήν Κένυα καί Οὐγκάντα καί κατηχεῖ στήν Ὀρθοδοξία τούς πρωτεργάτες τῆς λεγόμενης Ἀφικανικῆς Ὀρθοδοξίας Γεώργιο Γαδούνα, Ρουβήμ Σπάρτα καί Ὁβαδία Μπαγιακιτάλο, πού τούς ὁδηγεῖ στήν ἀληθινή Ὀρθοδοξία, τό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας, τό ὁποῖο καί τούς ἐντάσσει στούς κόλπους του.

Μετά από 1300 χρόνια σιωπής της Ορθοδοξίας στην μαύρη ήπειρο, ο Νικόδημος Σαρίκας είναι αυτός που «οδήγησε στον εύδιο λιμένα τα διψασμένα παιδιά της Αφρικής στην Αλήθεια». Αυτός διοργάνωσε το πρώτο ελληνικό σχολείο που φοίτησαν ιθαγενείς και η Ορθόδοξη Εκκλησία έρχεται σε επαφή με τους ιθαγενείς, ενώ το 1912 ίδρυσε στη Masoka το πρώτο ορθόδοξο ιεραποστολικό κέντρο.

Ο θάνατός του πατρός Νικόδημου Σαρίκα σε συνδυασμό με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δυστυχώς τερμάτισαν αυτή την πρώιμη ισχνή ιεραποστολική δραστηριότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Β΄. Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Ἡ ἑπόμενη ἀφύπνιση ἔγινε ἀπό τήν ἀναζήτηση τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπό τούς ἴδιους τούς Ἀφρικανούς

Το ορθόδοξο αναστάσιμο μήνυμα έφτασε στην καρδιά της Αφρικής με παράδοξο τρόπο καθώς «δεκαεννέα ολόκληρους αιώνες σας περιμέναμε να έλθετε στη γη μας και δεν ήλθατε. Γι' αυτό τελικά ήλθε ο ίδιος ο Θεός και μας αποκάλυψε την αλήθειά Του», έλεγε ο π.Ρουβήμ Μουκάσα Σπάρτας, ένας από τους αποσχισθέντες Αφρικανούς και ταυτόχρονα ένας από τους πρωταγωνιστές που έφεραν την Ὀρθοδοξία στήν Ἀφρική.

Συγκεκριμένα, το 1923 ένας νέος Ουγκαντέζος, ο μετέπειτα π.Ρούβημ Σπάρτας που είχε ασπαστεί το Αγγλικανικό δόγμα άρχισε να μην ικανοποιείται πνευματικά από τα διδάγματα της Αγγλικανικής Εκκλησίας και αναζήτησε στον χριστιανισμό την Εκκλησία των πρώτων χρόνων. Μοιράστηκε τους προβληματισμούς του με τον στενό του φίλο π. Οβαδία Μπασαγιακιτάλο και αποφάσισαν από κοινού να ερευνήσουν το ζήτημα που τους απασχολούσε και να αναζητήσουν την πρώτη Εκκλησία του Χριστού.

Αρχικά αναζήτησαν βιβλία που βρήκαν από ρωμαιοκαθολικούς και προτεστάντες, που όμως δεν στάθηκαν ικανά να καλύψουν τις πνευματικές τους αναζητήσεις και απορίες. Στην αναζήτησή τους έμαθαν για την ύπαρξη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που ήταν κοντά στα βήματα των Αποστόλων που τους ενέπνευσε και ήταν το έναυσμα να την αναζητήσουν με περισσότερο ένθερμο ενθουσιασμό. Αρχικά παραπλανήθηκαν το 1928 από έναν κατά δήλωσή του Πατριάρχη Αλέξιο, ο οποίος δήλωνε «Ορθόδοξος» και το 1931 πήγε και τους «χειροτόνησε» παράτυπα, ενώ η πλάνη αποκαλύφθηκε τυχαία από Έλληνα έμπορο που κατάλαβε ότι ο Αλέξιος δεν είχε σχέση με το ορθόδοξο δόγμα. Αποδείχτηκε εκ των υστέρων ότι ανήκε σε προτεσταντική Εκκλησία της Αμερικής και δεν είχε σχέση με την ορθόδοξη κοινότητα. Η απογοήτευση δεν έκαμψε το ενδιαφέρον των δύο φλογερών αναζητητών που τελικά ήρθαν σε επαφή στις 13 Ιουνίου του 1933 με το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και τον αρχιμανδρίτη Νικόδημο Σαρίκα που διακονούσε στην γειτονική Κένυα και ανέλαβε να τους διδάξει την ορθόδοξη πίστη.

Ἀπευθύνθηκαν στό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας, τό ὀποῖο ἀπέστειλε τό 1942 τόν Μητροπολίτη ἀξώμης Νικόλαο, πού συναντήθηκε μαζί τους καί ἔκανε εὐμενῆ ἀναφορά. Τό 1946 ὁ π. Ρουβήμ ἐπισκέπτεται τό Πατριαρχεῖο στήν Ἀλεξάνδρεια, ὅπου ἔγινε δεκτός εμέ πολύ ἀγάπη.

Ὁ ἐξόριστος στίς Σεϋχέλλες Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος λειτουργεῖ την Κυριακή της 14ης Απριλίου του 1957, τον Καθεδρικό ναό των αγίων Αναργύρων Ναϊρόμπι Κένυας καί ο πρώτος ορθόδοξος Επίσκοπος που λειτούργησε σε εκείνη την εκκλησία. Αυτή η ημέρα θα μείνει ως μνημειώδες εκκλησιαστικό γεγονός στην Κένυα

Τό 1958 τό Πατριαρχεῖο ἱδρύει τήν Μητρόπολη Εἰρηνουπόλεως μέ πρῶτο Ἐπίσκοπο τόν Νικόδημο.

Τό 1959 ἔρχεται στήν Ἑλλάδα ὁ Ρουβήμ . Ἡ ἐπίσκεψη του ἦταν τό ξύπνημα τοῦ γίγαντα τοῦ ἡρωϊκοῦ καί ἀποστολικοῦ σοιχείου στήν ψυχή τοῦ Ἕλληνα. Ἔμεινε 10 μῆνες καί ἦλθε σέ ἐπικοινωνία μέ Ἀρχιεπίσκοπο, Σύνοδο, Βασιλιᾶ, Κυβέρνηση, Θεολογικές Σχολές Ἀθήνας καί Θεσσαλονίκης καί τήν Ἀδελφότητα ΖΩΗ.

Στο γεγονός αυτό ιδιαίτερη σημασία έχουν οι περιγραφές σχετικά με την υποδοχή του από την ελληνική κοινωνία. Οι περισσότερες εφημερίδες δημοσίευσαν εκτεταμένα άρθρα, ενώ «τα θρησκευτικά περιοδικά αφιέρωσαν σελίδες ολόκληρες για την αναζωπύρωσι του ιεραποστολικού φρονήματος»3. Εξάλλου, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας συνέβαλε στην άμεση αναγνώριση της Ορθόδοξης Αφρικανικής Εκκλησίας με την απόφαση να προσφέρεται ετήσια φιλανθρωπική βοήθεια από την περιφορά ειδικού δίσκου στους ιερούς ναούς των Μητροπόλεων. Παρόμοια υπήρξε η συμβολή της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία εξασφάλισε υποτροφίες για σπουδές των Αφρικανών νέων στην Ελλάδα.

Επιπλέον, χαρακτηριστικές υπήρξαν οι περιγραφές για τη θερμή υποδοχή που επιφυλάχθηκε στον π. Ρουβήμ Σπάρτα σε κάθε τόπο, καθώς και η προβολή της οικονομικής συμπαράστασης του λαού. Ενδεικτικά τέλος του κλίματος που επικράτησε είναι όσα εν κατακλείδι γράφει ο τότε λαϊκός θεολόγος και νυν Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος (Γιαννουλάτος): «Η μικρή φλόγα του ιεραποστολικού ζήλου που προ ολίγου μόλις χρόνου άναψε στις καρδιές μερικών ανθρώπων μέσα σε μια ατμόσφαιρα σιωπής και προσευχής, όλο και περισσότερο τώρα φουντώνει. Η επίσκεψι του π. Σπάρτα ήρθε σαν ζωογόνος άνεμος να την δυναμώση για να κάψη τους φράκτες των δισταγμών και των φόβων που κλείνουν το δρόμο»4.

Η επίσκεψη του π. Ρουβήμ Σπάρτα πιθανότατα επηρέασε τους μετέπειτα πρώτους Έλληνες ιεραποστόλους. Έτσι, την επόμενη χρονιά, το 1960, ο αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος πήγε αρχικά στην Καμπάλα και μετέπειτα στο Ναϊρόμπι της Κένυας. Η απόφασή του αργότερα να εγκατασταθεί στην Ουγκάντα επηρεάστηκε από τον πρώτο Αφρικανό -και τότε συμφοιτητή του- στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ιερέα Θεόδωρο Νανκυάμα.

Γ΄. ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Τό χρονικό τῆς ἀφύπνησης ἔχει ὡς ἐξῆς:

• Το 1929 η Εκκλησία της Ελλάδος δημιουργεί το Συμβούλιο Ιεραποστολής.
• Το 1931 με πρόταση στην Ορθόδοξη Προσύνοδο του Αγίου Όρους ἔγινε απόπειρα αφύπνισης της ορθόδοξης ιεραποστολής.
• Το 1936 δια νόμου ιδρύεται η Αποστολική Διακονία με διευθυντή κατά τα έτη 1936-1940 τον ακαδημαϊκό Δημήτρη Κουιμτσόπουλο.
• Το 1937 στο Α' Συνέδριο Ορθοδόξων Θεολόγων στην Αθήνα υπήρξαν προσπάθειες που όμως τελικά παραπέμφθηκαν στις ελληνικές καλένδες και έμειναν αποσπασματικές προσπάθειες, αφήνοντας πίσω ένα διάχυτο κλίμα απογοήτευσης για τη δυνατότητα αφύπνισης του ορθόδοξου ενδιαφέροντος για την ιεραποστολή.
• Ο Δημήτρης Κουιμτσόπουλος, αποτελεί άνθρωπο με «προφητική εγρήγορση» τονίζει την ανάγκη της καλλιέργειας της εξωτερικής ιεραποστολικής δραστηριότητας από την Εκκλησία της Ελλάδος και με άλλους ακαδημαϊκούς τονίζει την ανάγκη ιδρύσεως και λειτουργίας της Αποστολικής Διακονίας.
• Στήν Δ΄Νεανική Συνάντηση τῆς Διεθνοῦς Ὀρθόδοξης Νεολαίας «ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ» τό 1958 ἀποφασίζεται ἡ Ἵδρυση εἰδικοῦ φορέα γιά τήν Ἱεραποστολή. Τότε ο πρόεδρος του «Συνδέσμου», ο σημαντικότατος Ρώσος θεολόγος Μeyendorff, είχε θέσει προς συζήτηση, μεταξύ άλλων, το θέμα «Ορθοδοξία και Ιεραποστολές». Το θέμα αγκαλιάστηκε με ενθουσιασμό και ενδιαφέρον με αποτέλεσμα να ιδρυθεί ομόφωνα η πρώτη «Επιτροπή για την Ιεραποστολή» με έδρα την Αθήνα που ήταν παράλληλακαι έδρα της Γ.Γ. του «Συνδέσμου».

Η συμβολή του «Συνδέσμου» υπήρξε κομβική στην προβολή της ορθόδοξης μαρτυρίας στον κόσμο. Μέσα από τις συνεδριάσεις του προκύπτουν πρωτοποριακά πορίσματα για την κοσμοθέαση της ιεραποστολής όπως:

1) Η εννόηση της ιεραποστολής ως σύμφυτη με την εκκλησιαστική ταυτότητα,

2) η θεώρηση ότι εσωτερική και εξωτερική είναι όψεις της ίδιας αποστολικής πραγματικότητας, διατηρώντας μια πολύ θετική στάση υπέρ της εξωτερικής ιεραποστολής,

3) τυχόν νοοτροπίες που ταυτίζουν την Εκκλησία με το έθνος αποτελούν πρόσκομμα στην ιεραποστολική δραστηριότητα,

4) η υπερβολική επιμονή στην εσωτερική διάσταση της πνευματικής ζωής στερεί χώρο να αναδειχτεί η θετική δράση του χριστιανισμού στο χώρο.

• Τόν Φεβρουάριο τοῦ 1959 ξεκινᾶ ἡ ἔκδοση τοῦ πρώτου Ἱεραποστολικοῦ περιοδικοῦ «ΠΟΡΕΥΘΕΝΤΕΣ» σέ ἑλληνική καί ἀγγλική γλῶσσα.
• Τό Σεπτέμβριο τοῦ 1961 στό Λίβανο στήν Γενική Συνέλευση τοῦ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ, ἀποφασίζεται ἡ Ἵδρυση τοῦ ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΟΡΕΥΘΕΝΤΕΣ.
• Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος Α΄το 1967 μέ ἀπόφαση του ἱδρύει τό Γραφείο Εξωτερικής Ιεραποστολής τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μέ πρῶτο γραμματέα τόν Ἀρχιμ. Ἀντώνιο Ρωμαῖο.

1) Ενίσχυση των Ιερών Μητροπόλεων στις χώρες δράσης της Ιεραποστολής με αποστολή χρημάτων για το κτίσιμο ναών και τον εξοπλισμό τους με ιερά σκεύη, άμφια και εικόνες. Οικονομική ενίσχυση των ιθαγενών ιερέων που είναιάμισθοι από την χώρα τους,

2) Χορήγηση υποτροφιών στη Ελλάδα και άλλων βοηθημάτων σε αλλοδαπούς φοιτητές

3) Διοργάνωση της «Εβδομάδας Εξωτερικής Ιεραποστολής» και άλλων ανάλογων εκδηλώσεων για την ανάπτυξη του ιεραποστολικού πνεύματος με εποπτικό υλικό που προετοιμάζει το Γραφείο Εξωτερικής Ιεραποστολής.

4) Ειδικές εκδόσεις τόσο λειτουργικών, όσο και κατηχητικών βιβλίων στις γλώσσες της ιεροποστολικής δράσης στην Αφρική και την Ασία.

• Επιπλέον, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α΄ φιλοδοξούσε να δημιουργηθεί το θεολογικό υπόβαθρο για το ιεραποστολικό πλαίσιο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Γι' αυτό και με απόφασή του, με τη συνεργασία αφενός της Ιεράς Συνόδου και όχημα το Γραφείο Εξωτερικής Ιεραποστολής και αφετέρου της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, οργανώθηκε ένα «Κέντρο Ιεραποστολικών Σπουδών» που λειτούργησε από το 1971 μέχρι το 1974. Παράλληλα, ταγμένος στο σκοπό της θεμελίωσης του ιεραποστολικού σκοπού της Εκκλησίας, ο Ιερώνυμος Α΄ εκτιμούσε ότι θα συμβάλλει τα μέγιστα η δημιουργία μοναστηριών που με ιεραποστολικό ζήλο και αφοσίωση θα στήριζαν δια βίου το ιεραποστολικό έργο της Εκκλησίας της Ελλάδος.
• Ἄλλος σταθμός στήν πορεία τῆς ἐποποιΐας τῆς Ἱεραποστολῆς ἦταν ἡ ἔκδοση τοῦ περιοδικοῦ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΘΝΗ μέ πρῶτο Διευθυντή τόν τότε Ἐπίσκοπο Ανδρούσης Αναστάσιο (1981-1992), καί στή συνέχεια ὁ Μητροπολίτης Χριστουπόλεως Πέτρος Δακτυλίδης τέως (1992-2003), καί σήμερα ὁ Επίσκοπος Φαναρίου Αγαθάγγελος (2003-σήμερα). Μέχρι τό 1997 συντάκτης ἦταν ὀ μακαριστός συνεργάτης τοῦ Ἀναστασίου καί Θεολόγου τῆς Ἱεραποστολῆς Ἡλία Βουλγαράκη.

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1964, ο τότε αρχιμανδρίτης και υπεύθυνος του «Διορθόδοξου Ιεραποστολικού Κέντρου "Πορευθέντες"» και νυν Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστάσιος ξεκίνησε την ιεραποστολική εργασία στην Ανατολική Αφρική. Στη συνέχεια, το 1969, μετέβησαν ο μακαριστός αρχιμανδρίτης Αθανάσιος Ανθίδης στη Δυτική Κένυα, ο τότε αρχιμανδρίτης και νυν Μητροπολίτης Νέας Ζηλανδίας Αμφιλόχιος Τσούκος στο Νταρ-ες-Σαλά, καθώς και η γεωπόνος Καλλιόπη Καρανικόλα, η δασκάλα Γεωργία Ανδρούτσου και Μαρία Κατσιγαράκη στην Κεντρική Κένυα.

• Τό 1964 ὀργανώνεται τό Ἱεραποστολικό Σωματεῖο ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΟΥΓΚΑΝΤΑΣ πού μετά μετονομάζεται ΟΡΘΟΣΟΞΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ.
• Τό 1990 ἱδρύεται ὁ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ΑΙΤΩΛΟΣ»
• Τό 1973 ἱδρύεται ὁ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ «ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΣ»

· Π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος

Σταθμός στήν νεώτερη ἐποποιία τῆς ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς εἶναι ἡ ἀναχώρηση στήν Οὐγκάντα τοῦ Π. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΠΑΠΑΣΑΡΑΝΤΟΠΟΛΟΥ ΟΥΓΚΑΝΤΑ στίς 23 Μαΐου 1960. Μέχρι τό 1972 γιά 13 χρόνια ἔγινε ὁ πρωτοπόρος τῆς Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς διαδίδοντας τήν Ὀρθόδοξη πίστη σέ Οὐγκάντα, Κένυα, Τανζανία καί Κογκό.

Το 1966 έφθασε στην Κένυα και άρχισε αμέσως έργο, επαληθεύοντας τον ύμνο των Χριστουγέννων «όπου Θεός δε βούλεται νικάται φύσεως τάξις», καθόσον, όλως απρόσμενα, βλέποντας η Κυβέρνηση το 1967 το μεγάλο πνευματικό και θρησκευτικό έργο που επιτελούσε αυτός ο Έλληνας καλόγερος, αναγνώρισε επίσημα την ύπαρξη της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αυτό ευνόησε την Ιεραποστολή διότι ίδρυσε ενορίες, ανήγειρε ι. ναούς και άρχισε τη λειτουργική και κατηχητική δράση, οργανώνοντας σεμινάρια λειτουργικής ώστε να καταρτίζονται νέοι για το λειτουργικό διακόνημα. Εδώ έμεινε μέχρι τα μέσα του 1972.

Τον Αύγουστο του 1972 βρίσκεται στην Ιεραποστολή του Κογκό η ανεψιά του Όλγα Παπασαραντοπούλου, νοσοκόμα του Αντικαρκινικού Αθηνών «ο Άγιος Σάββας». Ενισχυμένος από τη νέα ιεραπόστολο, άρχισε περιοδείες στις πόλεις Κανάγκα, Λικάσι, Κινσάσα, Κολουέζι κ.ά. με το πρώτο ποίμνιο, μια μικρή ομάδα από 100 περίπου ιθαγενείς.

Προσπάθησε να έρθει σε επικοινωνία με τους Έλληνες ομογενείς που ζούσαν διασκορπισμένοι σ' αυτή την αχανή χώρα «ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα» γιατί τον απασχολούσε - όπως έλεγε - η μόρφωση και η πνευματική τους κατάσταση.

Το όραμά του ήταν να ιδρύση ένα μεγάλο Ιεραποστολικό Κέντρο στο Κογκό, αλλά, δυστυχώς, δεν πρόλαβε διότι στις 29 Δεκεμβρίου 1972 (ο π. Χρυσόστομος) μετά από μία ρινορραγία που τον βρήκε στη μέση του δρόμου προς το Μπουζιμάι γυρίζοντας στην Κανάγκα, μην υπάρχοντας στο Νοσοκομείο γιατρός ούτε φάρμακα, σε τρεις μέρες άφησε την τελευταία του πνοή στην πρωτεύουσα του Κογκό Κανάγκα, όπου και ετάφη.

Ἡ 29/12/1972 ἦταν ἡμερομηνία ἀφύπνισης συνειδήσεων. Ὁ π. Χρυσόστομος μόνος πάλευε στόν ἀπέραντο αὐτόν ἀγρό. Μόνος του ἐργαζόταν. Μόνος του πέθανε ἀβοήθητος. Δέν βρέθηκε παπᾶς νά τόν ἐνταφιάσει.

Τότε διεγείρεται ἡ ἱεραποστολική συνείδηση τοῦ π. Χαρίνωνα Πνευματικάκη.

· Π. Χαρίτων Πνευματικάκης

Ὁ ἑπόμενος σταθμός στήν Ἱεραπσοτολή ἦταν ὁ π. Χαρίτων Πνευματικάκης. Ἔρχεται στήν Κανάγκα τόν Ἰούλιο τοῦ 1973 καί συνεχίσει ἐκεῖ τό ἔργο πού ἄρχισε ὁ π. Χρυσόστομος. Τό ἔργο του συνεχίσθηκε μέ τήν βοήθεια τῆς Ἀδελφότητος Θεολόγων ΣΩΤΗΡ καί κυρίως ἡ ἵδρυση τοῦ Σχολείου ΦΩΣ ΕΘΝΩΝ. Τό στυλ τοῦ ἔργου ἦταν δυνάμωση τοῦ Κέντρου καί ἀπό τό Κέντρο στήν ἐπαρχία. Τό ἔργο σταμάτησε μέ τήν κοίμηση του στίς 29 Μαρτίου 1998.

· Π. Κοσμᾶς Γρηγοριάτης

Ἐργάσθηκε πρῶτα στήν ἐσωτερική Ἱεραποστολή κοντά στόν φλογερό Μητροπολίτη Φλωρίνης Αὐγουστίνο σάν μέλος τῆς Ἱεραποστολικῆς Ἀδελφότητος ΣΤΑΥΡΟΣ στήν ἀδελφότητα καί κυρίως στήν Φλώρινα. Τό 1974 ἔρχεται στή Ριζάρειο. Τότε ἔρχεται στή Σχολή ὁ π. Ἀμφιλόχιος Τσοῦκος καί μᾶς μιλᾶ γιά τήν ἱεραποστολή. ἐκεῖ τσίμπισε ὁ παπα-Κοσμᾶς καί τό καλοκαίρι τοῦ 1975 φεύγει στό Κολουέζι κοντά στόν π. Ἀμφιλόχιο γιά 13 μῆνες.

Τελειώνει τή Ριζάρειο τό 1977 καί τό 1978 ἐντάσσεται στή Μονή Γρηγορίου. Γίνεται μοναχός μέ τό ὄνομα Κοσμᾶς, χειροτονεῖται ἱερομόναχος καί τό 1978 φεύγει μόνιμα γιά τό Κολουέζι τοῦ Κογκό. Μετά ἀπό 12 χρόνια στίς 27.1.1989 ἀφήνει τή ζωή του ἐκεῖ γιά πάντα. Γιά νά ἐπαληθευθεῖ τό λεχθέν ὑπ'αὐτοῦ, «τί σημαίνει ἱεραποστολή στήν Ἀφρική; Νά ἀφήνεις τά κοκαλάκια σου ἐκεῖ». Τό ἔργο του πρωτοποριακό. Ὀργἀνωση τοῦ κέντρου μέ ταυτόχρονη ὀργάνωση τῆς ἐπαρχίας. Ἀποτελεῖ παράδειγμα προσαρμογῆς στήν Ἀφρικανική νοοτροπία καί πολιτισμό. Ὀργάνωση φάρμας γεωργικῆς καί κτηνοτροφικῆς, γιά αὐτοσυντήρηση τῆς Ἱεραποστολῆς. Ὀργάνωση οἰκοδομικοῦ συνεργίου ναῶν, σχολείων τῆς Ἱεραποστολῆς.

· Μητροπολίτης Πενταπόλεως Ἰγνάτιος

Από το 1981 κάθε χρόνο και για τέσσερις μήνες ο π. Ιγνάτιος βρίσκονταν στην Κανάγκα του Κογκό στόν π. Χαρίτωνα, αλλά και ενδιάμεσα πήγαινε για να βοηθήσει στα όποια προβλήματα προέκυπταν. Η διαδρομή μεταξύ Λάρισας και Κάναγκα ήταν τόσο συχνή που είχε γίνει ρουτίνα, με αποτέλεσμα να χαρακτηρισθεί ο π. Ιγνάτιος "ιπτάμενος" Ιεραπόστολος.

Ο π. Ιγνάτιος εξελέγη Μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικής στις 14 Μαρτίου 2003 υπό της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας μέχρι τίς 9-11-2017. Τόν χαρακτηρίζει ἡ πίστη καί ἑτοιμότητα στή θυσία. Πχ. Τό ἀεροπορικό δυστύχημα.

· Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος Ἀνθίδης

Γέννημα καί θρέμμα τῆς Ἀφρικῆς, γεννήθηκε στήν Αἴγυπτο καί προσέφερε τίς ἱεραποστολικές του ὑπηρεσίες τό 1963 στήν Οὐγκάντα, Κένυα κοντά στόν π. Χρυσόσσοτμο Παπασαραντόπουλο, Αἰθιοπία καί τέλος τό 1980 στήν Ἰνδία, ὅπου καί έκοιμήθη τό 1990. Ὀργάνωσε Ἱερατικά καί Κατηχητικά Σεμινάρια καί ἔκτισε Ναούς, ὅπου ὑπηρέτησε.

Με απλότητα και υπομονή, αυταπάρνηση και ταπείνωση, ό π. Αθανάσιος κήρυξε και δίδαξε την Αλήθεια του Χριστού, θυσιάζοντας τον εαυτό του στον βωμό της αγάπης. Παρά την προχωρημένη ηλικία (ήταν ήδη 66 ετών) και την επισφαλή υγεία του, ό π. Αθανάσιος περιόδευε τα χωριά της περιοχής και σύντομα σχημάτισε 24 ομάδες πιστών. Μέσα σε λίγα χρόνια δέχθηκαν την Ορθόδοξη πίστη περί τούς χίλιους Ινδοί της Δυτικής Βεγγάλης, βαπτίσθηκαν και βοήθησαν, με την σειρά τους, στην εξάπλωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην χώρα τους.

Αν και είχε ελάχιστα μέσα στην διάθεση του, ποτέ δεν έπαυσε το ιεραποστολικό έργο για το όποιο και θυσιάσθηκε. Παρά τις πολλές ανάγκες, ή βοήθεια πού του παρεχόταν ήταν ελάχιστη. Άξιο να σημειωθεί είναι ότι κάποια χρήματα πού του έστάλησαν για να κάνη εγχείρηση στα πόδια του, από τα οποία υπέφερε πολύ, τα χρησιμοποίησε για τις ανάγκες του Ιεραποστολικού Κέντρου.

Ό π. Αθανάσιος Άνθίδης έκοιμήθη αιφνιδίως την 28″ Νοεμβρίου 1990 και ετάφη εκεί, στα χώματα της Δυτικής Βεγγάλης. Ό Κύριος ικανοποίησε την πιο βαθειά του επιθυμία: να αποθάνει και να ταφή στην Ινδία. Τα πνευματικά του παιδιά στην Ινδία ακόμη μιλάνε για τον π. Αθανάσιο με αγάπη και σεβασμό, αναγνωρίζοντας ότι αυτός ήταν εκείνος πού τούς οδήγησε στην Αλήθεια.

· Μητροπολίτης Πισιδίας Σωτήριος

Ἀδελφός τῆς Ἀδελφότητος ΖΩΗ ὑπηρέτησε ὡς Ἱεροκήρυκας στή Μητρόπολη Μηθύμνης καί Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἀχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν ἐπί Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου, ἀπ'ὅπου ἔφυγε μέ τήν παράιτηση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου. Διωγμένος ἀπό τό τότε ἐκκλησιαστικό καθεστώς ἔφυγε στήν Κορέα τό 1975. Τό 1993 ἐξελέγη Ἐπίσκοπος καί τό 2004 Μητροπολίτης Κορέας, ἀπ'ὅπου παραιτήθηκε τό 2008. Ἐνῶ τό Πατριαρχεῖο τοῦ ἔδωσε τόν τυπικό τίτλο Πισιδίας, ἐκεῖνος τόν ἔκανε οὐσιαστικόν, δημιουργῶντας Ἱεραποστολή στήν Νότια Τουρκία.

Διέδωσε τήν Ὀρθοδοξία σ' ὁλόκληρη τήν Ἄπω Ἀνατολή. Ἐκτός τῆς Κορέας ἐπεξέτεινε τήν Ὀρθοδοξία:

α. Χόνκ-Κόγκ σήμερα Μητρόπολη, ὅπου ὑπάγονται Ταϊβάν καί Φιλιππίνες

β. Φιλιππίνες π. Βίκτωρ Φιλιππινέζος

γ. Ταϊβάν π.Ἰωνᾶς Γρηγοριάτης

δ. Ἰνδονησία π. Χρυσόστομος Μανάλου ἰνδονήσιος. Ἀνάπτυξη Ὀρθοδοξίας στή Μνητρόπολη Σιγκαπούρης. Σχίσμα μέ Ρώσους καί Παλαιοημερολογῖτες. Τα θλιβερά αυτά γεγονότα, καθώς και πλήθος άλλων δυσκολιών, δεν αποθάρρυναν στο παρελθόν ούτε και καταβάλλουν σήμερα την ινδονησιακή Ορθοδοξία. Αντίθετα, την ενδυναμώνουν, ώστε να συνεχίσει το έργο της και να αγκαλιάσει στοργικά κι άλλους ανθρώπους, με την ίδρυση και τη λειτουργία Σχολείων και Ανωτάτων Σχολών, με ποικίλα έργα φιλανθρωπίας, με την κατήχηση, τη βάπτιση και την εν γένει μυστηριακή ζωή.

7. Μητροπολίτης Χώρα καί Γανου Ἀμφιλόχιος

Ὁ π. Ἀμφιλόχιος μεγάλωσε κοντά στίς ἱεραποστολικές νουθεσίες τοῦ Ἁγίου Ἀμφιλοχίου Μακρῆ. Ἐκεῖνος ἐπέμενε καί στήν Ἱεραποστολική δράση τῶν Μοναστηριῶν.

Ὁ π. Ἀμφιλόχιος κατέβηκε στήν Ἀφρική τό 1972. Πρῶτα στό Ντάρ Ἐσ Σαλάμ τῆς Τανζανίας καί μετά στό Κολουέζι τοῦ Κογκό μέχρι τό 1975.

Τήν δεκαετία 1995-2005 ἔκανε μεγάλη Ἱεραποστολή στήν Τουρκία καί ἰδιαίτερα στά Μύρα τῆς Λϋκίας, ὅπου καί ἔχουν βαπτισθεῖ οἱ πρῶτοι 50 χριστιανοί.

Στις 20 Νοεμβρίου 2005 ενθρονίστηκε Μητροπολίτης Νέας Ζηλανδίας. Ροδίτες και Δωδεκανήσιοι παρεβρέθησαν στην ενθρόνιση του στον Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού και εκεί φάνηκε και η απέραντη αγάπη που είχαν στο πρόσωπο του. Στη μακρινή Ζηλανδία και στα νησιά Φίτζι αντίκρισε φτωχά χωριά και ανθρώπους που διψούσαν να μάθουν για την Ορθοδοξία. Παρά τις όποιες δυσκολίες, ολοένα και αυξάνονται οι κάτοικοι που δοξάζουν τον Θεό εκεί στα μακρινά Φίτζι. Παρέλαβε 1 Ναό καί ἄφησε 16 τό 2018 καί 2 Μοναστήρια. Πάνω στά νησιά τῆς Ζηλανδίας 8 Ναούς καί ἄλλους 8 ναούς στά νησιά Φίτζι, Τόγκα καί Σαμόα.

Καί τώρα στήν Τουρκική Ἀνατολική Θράκη συνεχίζει τήν ἱεραποστολή τώρα ἀνάμεσα στούς Τούρκους.

Δ΄. Η ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ

Ἡ μεγάλη ἀλλαγή ἔγινε στά δύο πρεσβυγενῆ Πατριαρχεία Κων/πόλεως ἐπί Βαρθολομαίου 1991 καί Ἀλεξανδρείας ἐπί Πέτρου 1997 καί Θεοδώρου 2004, ὅταν ἀναγνωρίσθηκαν Ἱεραποστολικές Μητροπόλεις καί ἀγκάλιασαν τίς ἐκεῖ Ἱεραποστολικές προσπάθειες.

Στό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρεία εἴχαμε τό 1998 τήν ἐκζήτηση συγγνώμης ἀπό τόν Ἅγιο Νεκτάριο, πού πιστεύω, ὅτι αὐτό ἦταν τό σημεῖο ὀργανωμένης ἐπανεκίνησης τῆς Ἱεραποστολῆς τῆς Ὀρθοδοξίας στήν Ἀφρική καί σ'ὅλο τό κόσμο.

α. Τό Πατριαρχεῖο Κων/πόλεως ἔχει τίς ἐξῆς Ἱεραποστολικές Μητροπόλεις:

Μητρόπολη Κορέας, περιλαμβάνει τό κράτος τῆς Νότιας Κορέας.

Μητρόπολη Σιγκαπούρης, περιλαμβάνει τά κράτη Σιγκαπούρης, Μαλαισία, Ἰνδονησία, Μπρουνέϊ, Τιμόρ, Μαλβίδες, Μπαγκλαντές, Ἰνδία, Πακιστάν, Σρί Λάνκα, Ἀφγανιστάν.

Μητρόπολη Χόγκ-Κόγκ, περιλαμβάνει τά κράτη Χόγκ-Κόγκ, Ταϊβάν, Κίνα, Μακάο, Φιλιππίνες, Βιετνάμ, Καμπότζη, Ταϋλάνδη, Μυανμάρ, Μογγολία.

Μητρόπολη Νέας Ζηλανδίας, περιλαμβάνει τά νησιά τοῦ κράτους τῆς Νέας Ζηλανδίας, τά νησιά Φίτζι καί τά νησιά τῆς Πολυνησίας Τόγκα καί Σαμόα.

Μητρόπολη Μεξικοῦ, περιλαμβάνει τά κράτη Μεξικό, Παναμᾶς, Κόστα Ρίκα, Γουατεμάλα, Νικαράγουα, Ὀνδούρα, Σαλβαδόρ, Μπελἰζ, Βενεζουέλα, Κολομβία, Κούβα, Ἀϊτή, Πόρτο Ρίκο, Ἅγιος Δομίνικος, Τζαμάϊκα.

β. Τό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας ἔχει τίς ἐξῆς Ἱεραποστολικές Μητροπόλεις:

Στήν Κένυα 1 Μητροπόλη Ναϊρόμπι καί 2 Ἐπισκοπές Νιέρυ καί Κισούμου

Στήν Οὐγκάντα 1 Καμπάλας καί 2 Ἐπισκοπές Γκούλου καί Τζίντζας.

Στήν Τανζανία 1 Μητρόπολη Εἰρηνουπόλεως καί 2 Ἐπισκοπές Ἀρούσας καί Μπουκόμπας.

Στό Κογκό 3 Μητροπόλεις Κινσάσας, Κατάγκας, Κανάγκας καί 2 Ἐπισκοπές Γκόμας καί Κισαγκάνι.

Μητρόπολη Νιγηρίας περιλαμβάνει τά κράτη Νιγηρία, Νίγηρα, Μπενίν και Τόγκος.

Μητρόπολη Ζιμπάμπουε περιλαμβάνει τά κράτη Ζιμπάμπουε, Ἀγκόλα,

Ἐπισκοπή Μοζαμβίκης

Ἐπισκοπή Μαλάουϊ

Ἐπισκοπή Μποτσουάνας.

Ἐπισκοπή Κογκό Μπραζαβίλ περιλαμβάνει τά κράτη Μπραζαβίλ καί Γκαμπόν.

Μητρόπολη Καμερούν περιλαμβάνει τό κράτος τοῦ Καμερούν, Τσαντ, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Ισημερινή Γουινέα και τις νήσους Σαν Τόμας και Πρίγκιπος.

Ἐπισκοπή Ζάμπιας περιλαμβάνει τό κράτος τῆς Ζάμπιας.

Ἐπισκοπή Ἄκκρας περιλαμβάνει τό κράτος τῆς Γκάνα, Ακτή Ελεφαντοστούν, Μάλι και Μπουρκίνα Φάσο.

Ἐπισκοπή Βόρειας Μαγαδασκάρης

Ἐπισκοπή Τολιάρας καί Νοτίου Μαγαδασκάρης.

Ἐπισκοπή Μπουρούντι,περιλαμβάνει τό κράτη Μπουρούντι καί Ρουάντα.

Μητρόπολη Γουϊνέας καί περιλαμβάνει Σιέρρα Λεόνε, Λιβερίας, Γουϊνέα, Γουϊνέα Μπισάο, Γκάμπια, Σενεγάλη και Πράσινο Ακρωτήριο.

Ἄλλο σημαντικό εἶναι ὅτι ἄρχισαν νά ἐνδιαφέρονται γιά τήν Ἱεραποστολή καί οἱ Ἕλληνες ὁμογενεῖς. Ἀπό τήν Αὐστραλία εἴχαμε τόν Ἱεραπόστολο Ἐπίσκοπο Μαδαγασκάρης Νεκτάριο τόν Ἰούλιο τοῦ 1994. Μέχρι τίς 11/9/2004, ὁπότε καί βρῆκε τραγικό θάνατο στό δυστύχημα τῆς Σιθωνίας μαζί μέ τόν Πατριάρχη Πέτρο. Τόν βοηθοῦσε ἰδιαίτερα ἡ ὁμογένειας τῆς Αὐστραλίας.

Ὅταν ἡ μαμα-Σταυρίτσα βρισκόταν στήν Κένυα τήν βοηθοῦσε ἡ ὁμογένεια τῆς Ἀμερικῆς μέ ἐπικεφαλής τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἰάκωβο. Μάλιστα ἡ Ἀρχιεπισκοπή ὀργάνωσε δύο Ἱεραποστολικές ὀργανώσεις τήν OCMC ὑπό τήν διεύθυνση τοῦ π. Μαρτίν Ρίτσι καί τήν IOCC ὑπό τήν διεύθυνση τοῦκ. ΤριανταφύλλουΔιευθυντοῦ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Βοστώνης. Σέ ὅλες τίς Ἐνορίες ὑπάρχουν ἐπιτροπές ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς. Κάποιες ἀπ' αὐτές μᾶς βοηθοῦν καί μᾶς. Οἱ Ἐνορίες Ἀπ. Παύλου IRVINE Ἁγ. Βαρβάρας SANTA BARBARA Καλιφόρνιας ἀγόρασαν 2 γεωτρύπανα, πού τά συντηροῦν καί ἐνισχύουν τό Νοσοκομεῖο.

Ε΄. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Βρισκόμαστε σέ μιά κρίσιμη καμπή ἀπό τή δεκαετία τοῦ 90 τῆς Ἱεραποστολῆς στήν Ἑλλάδα. Κρίσιμη καμπή καί γιά τήν ἐσωτερική Ἱεραποστολή καί γιά τήν συνέχεια τῆς ἐποποιίας τῆς Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς τῶν τελευταίων 60 ἐτῶν.

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ

ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

ΙΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ

1. ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Γενναδίου 14 11521 ΑΘΗΝΑ

ierapostoli@apostoliki-diakonia.gr

· ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΙΕΡΟΣΤΟΛΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Μακένζυ Κλιγκ 6 Πλατεῖα Ἁγίας Σοφίας 54622 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

www.ierapostoles.gr

office@ierapostoles.gr

· ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ

Λαγκαδᾶ 190 56436 ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

iersyn@iersyn.gr

· ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ «ΠΟΡΕΙΑ ΑΓΑΠΗΣ»

Ἠπείρου 79-83 41222 ΛΑΡΙΣΑ

poreiaagapis@gmail.gr

· ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ «ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΣ»

Μιαούλη 68 26222 ΠΑΤΡΑ

xiotis81@gmail.com

· ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟ ΚΕΝΤΡΟ «ΠΟΡΕΥΘΕΝΤΕΣ»

Ζαλόγγου 13-15 10678 ΑΘΗΝΑ

info@porefthentes.gr

· ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ

Ἐγνατίας 117

· ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ Τρυγόνος 3 11364 ΚΥΨΕΛΗ ΑΘΗΝΑ

· ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ «ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ»

· ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΓΟΥΝΑΡΟΠΟΥΛΟΥ 3 25772 ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑ 210 7710732, ΦΑΞ 210 7780541

· ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΕΔΕΣΣΗΣ

· ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΞΑΝΘΗΣ Ἀρχιμ. Ἰωακείμ Μούκανος 25410 68407

· ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΦΙΛΙΠΠΩΝ

· ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΥΔΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΟΡΩΝΟΥ Ἀντ. Γιάνναρη 8 ΧΑΝΙΑ 28210 27824

· ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ Αἰδ. Δημήτριος Χριστοδουλάκ 28310 ης 28310 28914 Ι.Ν. ΑΓ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ 74100 ΡΕΘΥΜΝΟΝ

· ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΛΑΜΠΗΣ ΚΑΙ ΣΦΑΚΙΩΝ Ἀρχιμ. Μωϋσῆς Μπᾶνος

· ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΒΕΡΟΙΑΣ

Αἰδ. Νεκτάριος Σαββίδης Βενιζέλου 29 ΒΕΡΟΙΑ 2331029484

· ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ Αἰδ. π. Ἀπόστολος Μόναχος ΒΟΛΟΣ 24210 68860,

· ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ κ. Δημ. Καλλιατζῆς Β. Τζέλλα 4 24410 28400

· ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΒΥΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΥΜΗΤΤΟΥ Ἀρχιμ. Νεκτάριος Κανδαρᾶς Ι.Ν. Μετασμορφώσεως Βύρωνος Μεταμορφώσεως 1 16232 ΒΥΡΩΝΑΣ

· ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΙΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΛΑΤΑΜΩΝΟΣ Αἰδ. Δημήτριος Γκόλιας 23510 42049 Ι.Ν. Ἁγίας Ἄννας ΚΑΤΕΡΙΝΗ

· ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΝΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ» ΤΡΙΠΟΛΗ

· ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΟΛΥΑΝΗΣ ΚΑΙ ΚΙΛΚΙΣΙΟΥ Ἀρχιμ. Ἐπιφάνιος Θεοδωρἰδης ΚΙΛΙΚΙΣ

· ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ Αἰδ. Εὐστράτιος Καρατσούλης

· ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΜΗΤΡΟΠΛΕΩΣ ΧΙΟΥ Πρωτ. Μακάριος Στρουμπάκης Ι.Ν. ΑΓ. ΜΑΡΙΝΑΣ ΕΓΚΡΕΜΟΥ ΧΙΟΣ 22710 40629, 28114 210

· ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΜΕΡΙΚΗΣ Ὀρθόδοξον Ἱεραποστολικόν Κέντρον OrthodoxChristianMissionCenter (OCMC) email: mission@ocmc.org

Tel. 904 8295132, Fax 904 8291635

Στήν Ἑλλάδα ὑπάρχουν ὀργανωμένοι 9 Ἱεραποστολικοί Σύλλογοι καί 14 Μητροπόλεις ἔχουν ὀργανωμένα Γραφεῖα Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς.

Τά τελευταία 15 χρόνια ἔχουμε μιά ὑποχώρηση τῆς Ἰεραποστολῆς στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Πρῶτα σέ θεσμικό πλαίσιο ὑπάρχει μιά ὑποβάθμιση τοῦ Γραφείου Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς. Δέν ὑπάρχει ὑπεύθυνος τοῦ Γραφείου, πού νά τό δραστηριοποιεῖ. Ἐκδίδει μόνο τό περιοδικό «ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΘΝΗ» καί ὀργανώνει τήν Ἑβδομάδα Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς μέ μιά ἀφίσσα καί ἕναν σελιδοδείκτη, πού φέτος δέν ἐκδόθηκε.

Τό μάθημα τῆς Ἱεραποστολικῆς δέν διδάσκεται στίς 2 Θεολογικές Σχολές, μετά τήν κοίμηση τῶν καθηγητῶν Ἡλία Βουλγαρἀκη στήν Ἀθήνα καί τοῦ Χρήστου Βάντζου στήν Θεσσαλονίκη. Κάποιοι πού ἀσχολοῦνται στήν Ἀθήνα κυρίως, ἀσχολοῦνται στά πλαίσια τῆς Θρησκειολογίας καί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Λόγω ὅμως τῆς οἰκονομικῆς κρίσης ἐδῶ καί 12 χρόνια μειώθηκαν αἰσθητά οἱ οἰκονομικές ἐνισχύσεις πρός τά Ἱεραποστολικά Κλιμάκια καί ἀπό Ἑλλάδα καί Κύπρο.

Ταυτόχρονα παρατηρεῖται μιά ἐσωστρέφεια τῶν Μητροπόλεων, τῶν Μονῶν καί λεγομένων Ἱεραποστολικῶν Συλλόγων.

Μεγάλες καί πολυάνθρωπες Μονές καί Χριστιανικές Ἀδελφότητες δέν ξανοίγονται, δέν νοιάζονται. Ἀπό τίς Μονές ἐξαίρεση ἡ Μονή Γρηγορίου βοηθᾶ τήν Ἱεραποστολή στήν Κολουέζι λόγω παρουσίας μοναχῶν ἐκεῖ καί ἡ Μονή Βατοπαιδίου, πού ἔχει χρήματα καί ἐνισχύει τίς Ἱεραποστολές. Ἀπό τίς Ἀδελφότητες ἐξαίρεση ἡ Ἀδελφότητα τοῦ Σωτῆρος, πού βοηθᾶ τήν Ἱεραποστολή στήν Κανάγκα, λόγω παρουσίας ἀδελφῶν ἐκεῖ.

Ἕνα τελευταῖο ἐνδιαφέρον ὑπῆρξε πρός τήν Ἀλβανία. Λόγω Ἀναστασίου, καί τίποτα ἄλλο.

Σ'αὐτό φταῖνε καί κάποιοι καθοδηγητές τους, πού ἔστρεψαν τήν δράση καί τό ἐνδιαφέρον σέ ἕναν ἄκαρπο ἀντιοικουμενισμό, τόν Ἀντίχριστο, τό 666, τίς ταυτότητες, καί τώρα τελευταία μέ μιά ἐμμονή ἐνάντια στίς μάσκες, τά ἐμβόλια. Ὅλο τό δυναμισμό τους τό ἔρριξαν σέ ἕνα ἐσωτερικό ἀλληλοφάγωμα. Μιά ἄκριτη γεροντο λατρεία, πού ἐξαντλεῖται στήν αὐτονομημένη πνευματική ζωή, μακρυά ἀπό τήν ἀγάπη, πού ὁδηγεῖ πολυάνθρωπες Μονές σέ μαράζωμα.

Στό χῶρο τῶν Ἀρχιερέων καί ἱερέων μιά παρακμή γιά τήν τοῦμθεσμικοῦ ρόλου τῆς Ἐκκλησίας, διάσωση τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας, τήν προώθηση τῶν ἡμετέρων, στό ἐκκλησιαστικό κίτς, δηλ. τίς πολυαρχιερατικές Λειτουργίες, τά ἄμφια, τά θυμιάματα, τίς καμπάνες, τά κεντητά καί χρυσοκέντητα κ.ἄ.

Οἱ ἐκκλησιαστικές ὀργανώσεις, οὔτε συζήτηση γιά Ἐξωτερική Ἱεραποστολή. Περιορισμός στίς Κατασκηνώσεις, τίς ὁμαδοῦλες, τούς κύκλους. Ἔλειψαν οἱ φωτισμένοι καθοδηγητές τους καί δέν μποροῦν νά πάρουν ρίσκο γιά ἕνα ἅλμα πρός τά ἔξω.

Δυνάμεις πνευματικές στήν Ἑλλάδα ὑπάρχουν. Καί Μητροπόλεις ὑπάρχουν μέ ἱκανούς Ἀρχιερεῖς καί καταρτισμένους κληρικούς. Ὑπάρχει ἱκανό Θεολογικό δυναμικό, μέ πολυάνθρωπες ἀνδρικές καί γυναικεῖες Μονές, καλοργανωμένες ἀνδρικές καί κυρίως πολυάνθρωπες Ἀδελφότητες.

Χρειάζονται ξύπνημα. Καλλιέργεια τῆς ἱεραποστολικῆς συνείδησης.

Στήν ὁμογένεια ὑπάρχουν εὔρωστες Μητροπόλεις καί Ἐνορίες, πού θά μποροῦσαν νά στραφοῦν πρός τήν Ἐξωτερική Ἱεραποστολή. Νά δραστηριοποιηθοῦν καί νά βοηθήσουν.

Ὑπάρχουν πιστοί Ἕλληνες κληρικοί καί χριστιανοί, πού ἔχουν μέσα τους τήν περιπέτεια τοῦ Ὁδυσσέα, τήν φλόγα τῶν Ἱεραποστόλων Κυρίλλου καί Μεθοδίου, πού μποροῦν νά συνεχίσουν τήν νεώτερη ἐποποιία τοῦ Ἑλληνισμοῦ, τήν Ἐξωτερική Ἱεραποστολή.